Θέλω , να είσαι χαρούμενη κι ας μη μοιράζεσαι την χαρά σου μαζί μου ... Θέλω , να γελάς ... Να ζείς την κάθε στιγμή της καθημερινότητάς σου λες και πρόκειται να είναι η τελευταία ...
Και , να με σκέφτεσαι που και που εκεί τα βράδια της μοναξιάς σου ή τα πρωινά που θα ξυπνάς και το μαξιλάρι θα είναι άδειο από εμένα ... Το καλοκαίρι , πέρασα από το σπίτι σου ... Πέρασα από εκείνη την μεγάλη ευθεία που περνούσαμε μαζί με το αμάξι ... Την τελευταία φορά σου είπα πως ένοιωθα λες και δεν θα περνούσα από ΄πάνω της ποτέ ξανά κι εσύ μου είπες πως θα την περάσω πολλές φορές ακόμη ...
Και την πέρασα δυο φορές ... μα δίχως εσένα ... Μακάρι , να με έβγαζες ψεύτη κάποτε ... Μακάρι , τα όνειρα που κάναμε μαζί να γίνουν κάποτε μια μικρή - μεγάλη αλήθεια σε εκείνο το σπίτι που λέγετε γραφείο μου ... Σε εκείνο το μικρό σπιτάκι να μείνει μια αγάπη μεγάλη σαν και την δική μας γιατί είναι μεγάλη παραδέξου το όσο κι αν πονάει ...
Είδες ; Ακόμη , ελπίζω κι ας είπα στο Άγγελο πως πέθανες για εμένα ... Λένε , πως υπάρχει ζωή μετά θάνατον ... Ελπίζω , λοιπόν πως εάν δεν είναι σ΄ αυτή θα είναι σε εκείνη ... Θα είναι σε εκείνη η φορά που θα έρθεις να με ρωτήσεις σε ένα κατάστρωμα ενός πλοίου αν κρυώνω κι εγώ αυτή τη φορά δεν θα σου πω απλά ένα " ναι " μα θα σου ζητήσω να με ζεστάνεις γιατί πέρασε καιρός και κρύωσα μακριά σου ...
Καλά να περνάς και συ και η οικογένεια σου ... Ξέρεις, πως οι φωτογραφίες σου θα υπάρχουν πάντα στην καρδιά μου ,και σου λέω ένα μεγάλο ευχαριστώ που υπήρξες στην ζωή μου ...
Προκόπης.
Και , να με σκέφτεσαι που και που εκεί τα βράδια της μοναξιάς σου ή τα πρωινά που θα ξυπνάς και το μαξιλάρι θα είναι άδειο από εμένα ... Το καλοκαίρι , πέρασα από το σπίτι σου ... Πέρασα από εκείνη την μεγάλη ευθεία που περνούσαμε μαζί με το αμάξι ... Την τελευταία φορά σου είπα πως ένοιωθα λες και δεν θα περνούσα από ΄πάνω της ποτέ ξανά κι εσύ μου είπες πως θα την περάσω πολλές φορές ακόμη ...
Και την πέρασα δυο φορές ... μα δίχως εσένα ... Μακάρι , να με έβγαζες ψεύτη κάποτε ... Μακάρι , τα όνειρα που κάναμε μαζί να γίνουν κάποτε μια μικρή - μεγάλη αλήθεια σε εκείνο το σπίτι που λέγετε γραφείο μου ... Σε εκείνο το μικρό σπιτάκι να μείνει μια αγάπη μεγάλη σαν και την δική μας γιατί είναι μεγάλη παραδέξου το όσο κι αν πονάει ...
Είδες ; Ακόμη , ελπίζω κι ας είπα στο Άγγελο πως πέθανες για εμένα ... Λένε , πως υπάρχει ζωή μετά θάνατον ... Ελπίζω , λοιπόν πως εάν δεν είναι σ΄ αυτή θα είναι σε εκείνη ... Θα είναι σε εκείνη η φορά που θα έρθεις να με ρωτήσεις σε ένα κατάστρωμα ενός πλοίου αν κρυώνω κι εγώ αυτή τη φορά δεν θα σου πω απλά ένα " ναι " μα θα σου ζητήσω να με ζεστάνεις γιατί πέρασε καιρός και κρύωσα μακριά σου ...
Καλά να περνάς και συ και η οικογένεια σου ... Ξέρεις, πως οι φωτογραφίες σου θα υπάρχουν πάντα στην καρδιά μου ,και σου λέω ένα μεγάλο ευχαριστώ που υπήρξες στην ζωή μου ...
Προκόπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου