Την ψυχή σου να γνωρίσω

Σου μιλώ από μακριά 
Απ' τα όνειρα μου τα θολά 
Σου μιλώ χωρίς φωνή 
Με το βλέμμα της σιωπής 

Στα όνειρα μου σε αντικρίζω 
Σε κοιτώ μα δεν σ' αγγίζω 
Στα όνειρα μου πάλι φεύγεις 
Την αγάπη δεν αντέχεις 

Μα, άλλα όνειρα θα φτιάξω 
Στα ουράνια να πετάξω 
Μα, σ' άλλα όνειρα θα ζήσω 
Την αγάπη να γνωρίσω 

Νέα όνειρα, μεγάλα 
Στην ζωή μου μια στάλα 
Νέα όνειρα θα φτιάξω 
Στην ζωή σου να φωλιάσω 

Μα, άλλα όνειρα θα φτιάξω 
Στα ουράνια να πετάξω 
Μα σ' άλλα όνειρα θα ζήσω 
Την ψυχή σου να γνωρίσω

Είμαι δυνατός......

Έρχονται οι νύχτες και περνάνε αδιάφορα χωρίς μια σου λέξη
Ο άνεμος σφυρίζει κι εγώ..περιμένω από κείνη να ακούσω
Ότι δεν λένε τα χείλη σου..ότι η καρδιά σου κρύβει ..
Ο ήλιος φέρνει στο φως τα ερείπια κάποιων ονείρων..που
Κάνουν τα μάτια μου να δακρύζουν..δάκρυα που πρέπει
να στεγνώσουν πριν στάξουν, και να κρυφτεί η αλήθεια
εκεί που μόνο η ψυχή μου θα νιώθει τον πόνο
αδιαφορώντας για τις αντοχές της..

Είμαι δυνατός..σηκώνω το κεφάλι υψώνω το ανάστημα μου,
ντύνομαι.. χαμογελώ στο είδωλο μου στον καθρέφτη,
και βγαίνω.. Φορώντας το τέλειο χαμόγελο μου..ξεγελώ ακόμα και μένα..
Είσαι μια χαρά μου λες.....ούτε καν εσύ δεν μπορείς να καταλάβεις;;
Εσύ που ξέρεις;; Η απόγνωση φαίνετε στα μάτια μου..
αλλά δεν μπήκες καν στον κόπο να κοιτάξεις
σε βολεύει η ευτυχία της βιτρίνας μου

Δεν νιώθεις ένοχη;;; όχι ..φυσικά και όχι εσύ δεν φταις..
Δικό μου είναι το λάθος και αυτό όπως και όλα τα άλλα..
Είσαι μια χαρά μου λες ναι είμαι..γιατί μοιάζω με την θάλασσα..
Που άλλοτε ήρεμη και γαλήνια κρύβει την θλίψη στου ονείρου της 
Τον κόσμο..και άλλοτε..φουρτουνιασμένη και αγριεμένη..

Ξεσπά διεκδικώντας μια θέση έστω και μικρή..στο όνειρο της ζωής..
Μέχρι λοιπόν οι θάλασσες των ματιών σου μου δώσουν λόγο
για να είμαι στ' αλήθεια μια χαρά.. μέχρι τότε
εγώ θα είμαι η δική σου θάλασσα ..

Της γαλήνης και της φουρτουνιασμένης σου ζωής...

Μια βραδιά κάτω από τ'αστέρια

Μια βραδιά κάτω από τ'αστέρια ... σε μια παραλία που την αγκαλιάζει..
Κάθησε μόνη, αναπολώντας στιγμές που της λείπουν,ένα δάκρυ κύλησε
Και χάθηκε παίρνοντας μαζί του ότι πιο πολύτιμο.. την ίδια την ψυχή της ...
Της είπαν πως έπρεπε να είναι δυνατή ...;και αυτό προσπαθούσε να είναι ...
Αφήνοντας πίσω τον εαυτό της ...
Κοιτούσε το είδωλο της στον καθρέφτη και μονολογούσε ...είμαι δυνατή..θα τα καταφέρω..αγνοώντας πεισματικά τα δάκρυα, που δεν μπορούσε να ελέγξει
καμία δύναμη..
<Θυμάμαι> ...ψέλλισε η καρδιά της ...
<Ξέχνα> ... της υπαγόρευσε η λογική της..δεν σου επιτρέπεται ούτε καν αυτό..
Όταν εσύ θυμάσαι ...ο νους τρέχει πίσω,σε λάθη που πονάνε ... και τότε δεν μπορείς να μ'ακούσεις ... κι εγώ θέλω να σε σώσω.. εσένα.. ή.. ότι απέμεινε από σένα ...
Μην αφήσεις εσένα στη σκιά κανενός ...
Μα η καρδιά της πάντα θα θυμάται ... τα φιλιά, τα χαμόγελα, τα πειράγματα,
Την αγκαλιά, τη μορφή του ... και πιο πίσω ... τον πόνο ... το δάκρυ ...
Και μπορεί να ξεχάσει τα πάντα ... εκτός απ'την μορφή του ...
Ξέρει ... μα αυτό δεν την εμποδίζει να τον αγαπάει ...
Αυτό είναι δύναμη ...
Είναι δυνατή τελικά ...επέλεξε να τον κρατήσει στην καρδιά της ... 
αφήνοντας τον πίσω ...όσο κι αν πονάει ...

Κάποιοι ... θα έλεγαν πως είναι θύμα ....

Εγώ λέω ... πως έχεις ψυχή ...

Αφιερωμένο.......Για σένα ...... Ξέρεις εσύ ......

Μη φύγεις ποτέ απ'τα όνειρα μου ...

Δώδεκα και μισή το βράδυ, ο ήχος του κουδουνιού 
εκκωφαντικός στη σιωπή της νύχτας ... 
Ανοίγω δειλά την πόρτα και το βλέμμα μου 
πέφτει στην ανθοδέσμη που αφημένη προσεκτικά 
στη πόρτα μπροστά περιμένει τον παραλήπτη της!! 

Κίτρινα τριαντάφυλλα δεμένα αρμονικά με λευκά, 
δημιουργούν μια υπέροχη σύνθεση ... 
Η καρτούλα που το συνοδεύει ...; Άγγιγμα ψυχής !!!! 
«Κίτρινα γιατί είναι το χρώμα που μου αρέσει ... 
Λευκά γιατί μοιάζουν με την ψυχή σου ... 
Όμορφα και αγνά ... 

Σ'ευχαριστώ για ότι η παρουσία σου με έκανε να ζήσω!! 
Σ'ευχαριστώ που υπάρχεις κι έχω λόγο να ονειρεύομαι!! 
Απόψε τα όνειρα σου ας ενωθούν με τα δικά μου 
και ας δώσουμε ζωή σ'εκείνο το ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ 
που τότε δεν τηρήσαμε ... Σ'αγαπάω!!» 
Λόγια που φωτίζουν τις εικόνες της ψυχής μου ... 

Η αγάπη μου απάντηση σε πράξεις 
και τα γιατί που με στοιχειώνουν ... 
Εγώ σ'ευχαριστώ που έγινες ελπίδα 
στο ψεύτικο χαμόγελο μου.. 
Σ'ευχαριστώ που ξεπρόβαλλες σαν ουράνιο τόξο 
στον ουρανό μου κι έδιωξες μακριά τα σύννεφα 
που μαύριζαν την ψυχή μου ... 

Μη φύγεις ποτέ απ'τα όνειρα μου ... 
Να είσαι πάντα εδώ να στολίζεις το είναι μου 
Με την μαγεία της αλήθειας σου!! 
Όπως τότε που σου είπα αγάπησε με 
Κι εσύ διέλυσες την σιωπή με πράξεις 
Που φώναζαν ....Σ'αγαπάω!!!

Αν μπορείς ....

Είναι φορές που μιλάς και δεν ακούγεσαι .... 
Δεν είναι γιατί δεν έχει δύναμη η φωνή σου ... 
Ούτε γιατί είναι αδύναμα τα θέλω σου ... 
Είναι γιατί ...;. Κανείς δεν νοιάζεται ... 
Για όσα λες και όσα θέλεις ... 
Και είναι πιο εύκολο να μην σε ακούν ... 
Από το να σου πουν τα ψέματα που ζητάς ... 
Και τότε εσύ τι ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις;;; 
Να μαζέψεις όσα σκόρπισες .... 
Να σκορπίσεις όσα ένιωσες ... 
Να κρατήσεις ένα χαμόγελο.. 
Από εκείνα που σου χάρισε ... 
Να αφήσεις στα χέρια της ... 
Την δανεική ελπίδα ... 
Και απλά να φύγεις ... 
Να εξαφανιστείς .... 

Αν μπορείς ....