Είμαι δυνατός......

Έρχονται οι νύχτες και περνάνε αδιάφορα χωρίς μια σου λέξη
Ο άνεμος σφυρίζει κι εγώ..περιμένω από κείνη να ακούσω
Ότι δεν λένε τα χείλη σου..ότι η καρδιά σου κρύβει ..
Ο ήλιος φέρνει στο φως τα ερείπια κάποιων ονείρων..που
Κάνουν τα μάτια μου να δακρύζουν..δάκρυα που πρέπει
να στεγνώσουν πριν στάξουν, και να κρυφτεί η αλήθεια
εκεί που μόνο η ψυχή μου θα νιώθει τον πόνο
αδιαφορώντας για τις αντοχές της..

Είμαι δυνατός..σηκώνω το κεφάλι υψώνω το ανάστημα μου,
ντύνομαι.. χαμογελώ στο είδωλο μου στον καθρέφτη,
και βγαίνω.. Φορώντας το τέλειο χαμόγελο μου..ξεγελώ ακόμα και μένα..
Είσαι μια χαρά μου λες.....ούτε καν εσύ δεν μπορείς να καταλάβεις;;
Εσύ που ξέρεις;; Η απόγνωση φαίνετε στα μάτια μου..
αλλά δεν μπήκες καν στον κόπο να κοιτάξεις
σε βολεύει η ευτυχία της βιτρίνας μου

Δεν νιώθεις ένοχη;;; όχι ..φυσικά και όχι εσύ δεν φταις..
Δικό μου είναι το λάθος και αυτό όπως και όλα τα άλλα..
Είσαι μια χαρά μου λες ναι είμαι..γιατί μοιάζω με την θάλασσα..
Που άλλοτε ήρεμη και γαλήνια κρύβει την θλίψη στου ονείρου της 
Τον κόσμο..και άλλοτε..φουρτουνιασμένη και αγριεμένη..

Ξεσπά διεκδικώντας μια θέση έστω και μικρή..στο όνειρο της ζωής..
Μέχρι λοιπόν οι θάλασσες των ματιών σου μου δώσουν λόγο
για να είμαι στ' αλήθεια μια χαρά.. μέχρι τότε
εγώ θα είμαι η δική σου θάλασσα ..

Της γαλήνης και της φουρτουνιασμένης σου ζωής...