Είχα κάποτε και 'γω μια τέτοια αγάπη

Είχα κάποτε και 'γω μια τέτοια αγάπη
που της χάρισα τα πάντα στη ζωή.

Μα με άφησε μια μέρα μες στο δάκρυ
και αγάπη αλλού πήγε για να βρει.

Είχα κάποτε και 'γω ένα πιστεύω,
είχα κάποτε και 'γω ιδανικά.

Μα μου έμαθε εκείνη που αγαπούσα
ότι ζουν στα παραμύθια όλα αυτά.

Δεν αξίζει να πονάς και να δακρύζεις,
ότι αγαπάς ποτέ δεν το ορίζεις.

Δεν αξίζει να πονάς και τυρρανιέσαι,
όταν εσύ που αγαπάς δεν αγαπιέσαι.

Εδώ τελειώνει και η δική μου ιστορία
μα με σένα μένει πάντα η απορία.

Άραγε μ' αγάπησες όπως σ' αγάπησα και 'γω
ή όλα είναι μέσα στο δικό μου το μυαλό;

Όχι αγάπη μου δεν θέλω να λυπάσαι
τώρα που έφυγες και είμαι μοναχός,

θέλω μονάχα να θυμάσαι πως κάποτε
σ' αγάπησα και σ' αγαπώ ακόμα !!

Ένα δειλό σ' αγαπώ.

Η καρδιά που πονά
και στις πίκρες σωπαίνει
στων λυγμών τη γωνιά,
θα τη βρεις ραγισμένη.

Απ' τις φλόγες του ηλίου,
θα καούν τα φτερά της,
στην αρχή του απείρου,
θα πας για να 'ρθεις κοντά της.

Κι η αληθινή αγάπη,
τη φωτιά της θα σβήσει,
θα της δώσει ζωή,
τις γκρι στάχτες θα φυσήξει.

Ζεστασιά και γαλήνη,
στην αγκαλιά του θα βρει,
η κραυγή και η συμπόνοια,
θα πνιγούν το πρωί.

Μια χαραυγή θα φωτίσει,
ένα χαμόγελο ζεστό,
και την πίκρα θα σβήσει

ένα δειλό σ' αγαπώ.

Δύσκολο να ζεις χωρίς καρδιά αλλά όχι ακατόρθωτο .....

Σε γνώρισα τόσο ξαφνικά που μέχρι και η καρδιά μου τα έχασε. Άρχισε να σε ερωτεύεται και να με κάνει να εξωτερικεύω τα συναισθηματά μου. Δε την ένοιαζε αν θα πληγωθεί ήθελε μόνο να είναι μαζί σου.

Μου άρεσε η παρέα σου και σιγά σιγά άρχισες να μου είσαι απαραίτητη. Ήθελα να βρίσκομαι συνέχεια μαζί σου και ξέχασα πολές απ΄τις ασχολίες μου για να συμβαίνει αυτο. Εσένα σου άρεσε αυτό και έτσι πηγαίναμε μαζι παντού. Είχαμε γίνει ο περίγελος της παρέας αλλά δε μας ένοιαζε. Είχαμε ο ένας τον άλλον και περισσότερο είχαμε την αγάπη μας που μας κρατούσε ζωντανούς.

Γρήγορα εσύ βαρέθηκες να είμαστε συνέχεια μαζί. Ήθελες να μείνεις και λίγο μόνη σου για να ξεκουραστείς. Εγώ στεναχωριόμον αλλά δε σου έφερνα αντίρρηση. Σε άφηνα μόνη σου παρόλο που πονούσα που ήμουνα μακριά σου.

Όμως όλο και πιο συχνά ήθελες να μένεις μόνη σου και εγώ ανησυχούσα για το τι μας συμβαίνει. Φοβόμουνα πως είχες πάψει να μ' αγαπάς και τελικά δεν είχα πέσει και τόσο έξω.

Όταν σε ρώτησα την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου τι μας συνέβει η απαντησή σου μου ράγισε την καρδιά. Είχες ερωτευτεί κάποιον άλλο και δεν μπορύσες να ήμαστε μαζί. δεν ήθελες να με πληγώσεις αλλά δυστυχώς το έκανες. Δεν ήξερα τι να πω.

Έφυγα από την ζωή σου και προσπάθησα να συνεχίσω την ζωή μου χωρίς καρδιά μια που μου την είχες κλέψει.

Δύσκολο να ζεις χωρίς καρδιά αλλά όχι ακατόρθωτο .....

Αφού θα είμαι πια μαζί σου...

Σωπαίνω στην ιδέα του τέλους.
Δεν μου αρέσει να με απορρίπτουν, όμως όταν σκέφτομαι εσένα
δεν κάνω τίποτε άλλο από το να χαίρομαι.

Το πιάνο παίζει.
H μέρα αφήνει το δρομολόγιο της στη νύχτα.
- "Μήπως ξέρεις να μου πεις, που πηγαίνεις, ποιόν θα βρεις;"
Δεν πηγαίνω πουθενά εκτός από ένα μέρος
και δεν βρίσκω κανένα εκτός από ένα.
Πηγαίνω στα όνειρα σου σα λαθρεπιβάτης και βρίσκω εσένα.

Οι επιθυμίες μας διαφορετικές, προφανώς και οι δρόμοι μας.
Αλλά, πίστεψέ με, ούτε στιγμή δεν έπαψα να τους ενώνω
και να δημιουργώ ένα δρόμο που οδηγεί στην αγάπη.

Αν τύχαινε οι δρόμοι μας να συναντηθούν, ίσως να έφευγα.
Αν μου δινόταν η ευκαιρία να σε νιώσω, ίσως να σώπαινα.

Αυτό που θέλω να κάνω είναι να σε πάω αυτή τη βόλτα στ' αστέρια,
εκεί όπου δε θα περνάς άλλες πύλες, δε θα αλλάζεις συναισθήματα,
δε θα χρειάζεται να φθείρεσαι, αλλά θα ζεις για την αγάπη
και θα υπάρχεις μ' αυτήν.

Και τότε θα πάρω πίσω το διαμάντι που σου έδωσα.
Και τότε θα κάνω το χρόνο να σταματήσει.
Και τότε θα ανοίξω το μπαούλο να διώξω τα όνειρα...

Αφού θα είμαι πια μαζί σου...

Λίγο μαζί της, άφησε με χρόνε...

Κάπου άκουσα να λένε πως καλός ταξιδιώτης

δεν είναι αυτός που δεν ξέρει από που ξεκίνησε,

αλλά εκείνος που δεν ξέρει που πηγαίνει.

Γι' αυτό ίσως να μη θεωρηθώ σαν "καλός ταξιδιώτης"

καθώς η αφετηρία μου σε αυτό το ταξίδι ήσουν εσύ.

Από κάπου απέναντι φαίνεται το χέρι τ' ουρανού

σαν μια κιθάρα στην ομίχλη του ονείρου.

Λίγο θέλω να την αγγίξω,

να φτιάξω τις μελωδίες των ματιών σου

που παίζουν μια αλλόκοτη μουσική.

Αν μπορούσα να σ' έχω για μια στιγμή δική μου,

θα χάριζα στο χρόνο το ίδιο το νόημα του,

χάνοντας την αίσθηση του.

Άφησέ με να έρθω μαζί σου.

Έλα εσύ αν θέλεις, αλλά μη μου στερήσεις

αυτό που νομίζω πως αξίζω.

Μη μου στερήσεις αυτή τη βόλτα στ' αστέρια.

Θα σου χαρίσω μόνο ένα από τα άπειρα διαμάντια μου,

τα δάκρυα, καθένα με τη δική του αξία.

Θέλω να σου δείξω το μπαούλο που έχω κλείσει τα όνειρά μου,

θέλω να σου δείξω τις παγίδες που στήνω για τους εφιάλτες,

θέλω να ακούσεις το χτύπο της καρδιάς μου όταν μου μιλάς,

θέλω να δεις τις σκέψεις μου για σένα.

Οι ευχές μου πολλές, οι στόχοι μου κι αυτοί πολλοί.

Αλλά μία είναι η ευχή που κάνω πάντα,

εκεί ψηλά στα σύννεφα της επιθυμίας:

- "Λίγο μαζί της, άφησε με χρόνε..."