Ο ΦΥΛΑΚΑΣ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΟΥ…..

Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ….ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΛΑΘΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ !!!!!ΜΗΠΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΒΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΤΙ ΛΕΞΗ Σ’ΑΓΑΠΩ!!!!ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ…ΒΡΕΘΕΙ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΛΕΞΗ (Σ’ΑΓΑΠΩ) ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑΕΙΠΩΘΕΙ ΠΟΤΕ ….ΑΛΛΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΟΤΕ ΣΕ ΔΥΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΖΩΕΣ……ΤΟΤΕ ΘΑ ΠΕΙΣ ΟΤΙ Η ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ….ΟΜΩΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΑΥΤΟ….ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΔΩΡΟ..Σ’ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΑΣ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΑΛΛΟΥ ...ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΜΑΖΙ….ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ…ΑΠΛΑ ΣΤΟ ΛΕΩ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΩ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ …..ΘΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ ..Ο ΦΥΛΑΚΑΣ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΟΥ…..

ΑΥΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΣ!!!!

Σελήνη

Βαθιά μου , είναι η νύχτα που λέει το τραγούδι της;

Σελήνη, κεφάλι ασώματο της νύχτας με την τρομαγμένη αθωότητα της εξόδου σου άγρυπνο μάτι μέσα στους καιρούς, πάνω από τον ύπνο μας μαστέ θεότητας που βγαίνεις απ' το σκοτεινό σου πέπλο.

Φανέρωσε ανάγλυφα, μεγεθυμένα τα χνάρια μου στον απέραντο έρημο χώρο. Είναι η νύχτα που λέει το τραγούδι της βαθιά μου.

Σελήνη, άλλοτε με το σχήμα σου ορίζοντας μια θλίψη πελιδνή - ή , τύψη κάνοντας άλλοτε χρυσόσκονη τη μελαγχολική χαρά σου στάθμισμα της γαλήνης των βουνών - ατσάλινη, κάποτε στάξε το ασήμι σου σε κάθε μου αίσθηση δανεί σου ένα κοντάρι φως από τον ήλιο καθώς τον βλέπεις απ' το ύψος σου - και ρίξε το σ'αυτή την σκοτεινή την ηρεμία της θάλασσας, της πόλης, του ανθρώπου πάντα ερευνητικό εσύ, νύχτιο βλέμα των καιρών.

Σελήνη, απόψε ο πυρετός μου θέλει να σ'αγγίξω .Σελήνη απόψε, επικαλούμαι την έννοιά σου που ομορφαίνει την ποίηση. Σελήνη απόψε οι αισθήσεις, είναι τα μάτια μου.

Όμορφα λόγια μου στελνες

Όμορφα λόγια μου στελνες, γεμάτα τόση γλύκα μωράκι μου, νεράιδα μου, έγραφες, αν δεν θυμάσε κοίτα.Για πες μου τι σου έφταιξα, να με πληγώσεις τόσο γιατί τον έρωτα που ένιωσα, ακριβά έπρεπε να πληρώσω?

Τα δάκρυα απο τα μάτια μου σταματημό δεν εχουν άραγε θα δίωξουν μακριά τον πόνο μου, έτσι γοργά που τρέχουν?Ας ήξερα τι έγινε και έφυγες μακριά μου η μαχαιριά μπήκε βαθεια, βαθειά μες στην καρδιά μου ..Σε σκέφτομαι συνέχεια, δεν φεύγεις απ το μυαλό μου αγόρι μου, μωράκι μου, ησουνα για μένανε το άλλο μου μισό μου μου έδωσες λίγη χαρα, μα μου την πήρες πίσωΘεέ μου, δεν μπορώ, δεν γίνεται εσένα να μισήσω

Σε βλέπω να φεύγεις κι εγώ τα χέρια μου απλώνω στασου που πας? φωνάζει η καρδιά και νιώθει τόσο πόνο και μένω μόνη μου ξανά, μόνο με αναμνήσεις αχ πόσο θάθελα ξανά, κοντά μου να γυρίσεις ..Κάθομαι μόνη και κοιτώ, τη θάλασσα μπροστά μου κλαίω και όλα είναι θολά, κάποτε ησουνα κοντά μου κοιτούσαμε τη θάλασσα σφιχτά αγκαλιασμένοι και ημουνα Θεούλη μου, τοσο ευτυχισμένη... Τα μάτια αυτά που κοίταγες και έλεγες πως τα λατρεύεις ...τώρα ποτάμια τρέχουνε για σένα, το πιστεύεις? Αχ και να γινόταν για πάντα να σφαλήσουν για να μη δουν ποτέ ξανά, ψέμα, να μην ξαναδακρύσουν δεν ξερω πως σου φαινεται αλλα κρύβει ολο τον πονο που ενιωσα αυτους τους 8 μήνες . 

Και ποναω ακομα δυστυχως