Όμορφα λόγια μου στελνες, γεμάτα τόση γλύκα μωράκι μου, νεράιδα μου, έγραφες, αν δεν θυμάσε κοίτα.Για πες μου τι σου έφταιξα, να με πληγώσεις τόσο γιατί τον έρωτα που ένιωσα, ακριβά έπρεπε να πληρώσω?
Τα δάκρυα απο τα μάτια μου σταματημό δεν εχουν άραγε θα δίωξουν μακριά τον πόνο μου, έτσι γοργά που τρέχουν?Ας ήξερα τι έγινε και έφυγες μακριά μου η μαχαιριά μπήκε βαθεια, βαθειά μες στην καρδιά μου ..Σε σκέφτομαι συνέχεια, δεν φεύγεις απ το μυαλό μου αγόρι μου, μωράκι μου, ησουνα για μένανε το άλλο μου μισό μου μου έδωσες λίγη χαρα, μα μου την πήρες πίσωΘεέ μου, δεν μπορώ, δεν γίνεται εσένα να μισήσω
Σε βλέπω να φεύγεις κι εγώ τα χέρια μου απλώνω στασου που πας? φωνάζει η καρδιά και νιώθει τόσο πόνο και μένω μόνη μου ξανά, μόνο με αναμνήσεις αχ πόσο θάθελα ξανά, κοντά μου να γυρίσεις ..Κάθομαι μόνη και κοιτώ, τη θάλασσα μπροστά μου κλαίω και όλα είναι θολά, κάποτε ησουνα κοντά μου κοιτούσαμε τη θάλασσα σφιχτά αγκαλιασμένοι και ημουνα Θεούλη μου, τοσο ευτυχισμένη... Τα μάτια αυτά που κοίταγες και έλεγες πως τα λατρεύεις ...τώρα ποτάμια τρέχουνε για σένα, το πιστεύεις? Αχ και να γινόταν για πάντα να σφαλήσουν για να μη δουν ποτέ ξανά, ψέμα, να μην ξαναδακρύσουν δεν ξερω πως σου φαινεται αλλα κρύβει ολο τον πονο που ενιωσα αυτους τους 8 μήνες .
Και ποναω ακομα δυστυχως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου