Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Ποτέ στη ζωή μου

Ποτέ στη ζωή μου, δεν είχα φανταστεί ότι θα μπορούσα να αγαπήσω τόσο πολύ έναν άνθρωπο. Δεν ήταν η πρώτη ματιά, αλλά ένα εκατομμύριο μικρές λεπτομέρειες, που έκαναν το κάθε δευτερόλεπτο μαζί σου ξεχωριστό.
Πολλές φορές γελάσαμε, κλάψαμε, θυμώσαμε, αλλάξαμε. Από τότε που η αγάπη μας δυνάμωσε και δεν ήταν κάτι το συνηθισμένο αλλά κάτι το διαφορετικό, κάτι το αλλιώτικο. Σου προσέφερα απλόχερα την αγάπη μου, μοιράστηκα μαζί σου, τις σκέψεις μου και τα προβλήματα μου και δε δίστασα να σου εκφράσω τα συναισθήματα μου.

Εσύ, τους έδωσες αξία και μου έδειξες πόσο ωραία μπορεί να είναι η ζωή. Περάσαμε από πολλές δοκιμασίες και στεναχώριες όμως η αγάπη μας άντεξε! Μαζί σου έμαθα να εκτιμώ αυτό που έχω.

Τώρα πια ξέρω, μια αγκαλιά κι ένα χαμόγελο, είναι αρκετά να με κάνουν να νιώσω υπέροχα, μοναδικά!

Κι αν οι καιροί έχουν αλλάξει ,αφου έφυγες μακρυά μου , θα μας μείνουν οι αναμνήσεις. Σε αγαπώ με όλη την έννοια της λέξης. Σε έχω ανάγκη. Πραγματικά σε χρειάζομαι περισσότερο από ποτέ. Σε παρακαλώ μην αργήσεις και με αφήσεις να περιμένω πολύ......

Σ΄αγαπώ έτσι όπως είσαι

Σου γράφω αυτό το γράμμα στο πάτωμα, για να μπορώ να βλέπω γύρω μου όλα τα δικά μας πράγματα που σε φέρνουν νοσταλγικά, ρομαντικά, αισθησιακά στο μυαλό μου. Στο μυαλό μπαινοβγαίνουν σκέψεις και αναμνήσεις, όνειρα, όνειρα που έκανα μικρός και μαζί σου τα νιώθω για πρώτη φορά. Νιώθω ότι αυτό που κάποτε ήταν για μένα φαντασία απλησίαστη, αυτό που σαν μικρό παιδί έμοιαζε αδύνατο, αυτό που θα με έκανε να νιώσω ότι όλος ο κόσμος είναι δικός μου.τότε δεν ήξερα πως λεγόταν, ήξερα απλά ότι υπήρχε. Και δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από τον έρωτα, τον απόλυτο έρωτα. Εσύ μου πρωτοέμαθες τι σημαίνει, εσύ μου έδειξες τον δρόμο για να καταφέρω να τον βρω.

Από τη πρώτη στιγμή που σε είδα, ακόμα έχω στο μυαλό μου το πρώτο βλέμμα, τότε που νόμιζα ότι κάπου σε είχα ξαναδεί(τώρα κατάλαβα που, στα όνειρα μου) έως το τελευταίο μας φιλί.πάντα σε αγαπούσα. Ποτέ δεν έχω πάψει να σε αγαπάω.

Σου γράφω αυτό το γράμμα και ήδη έχω βουρκώσει. Μπροστά στο τζάκι θυμάμαι «εκείνη» τη φορά που κάναμε έρωτα. Τότε που είχα βάλει τα κλάματα, ενώ εσύ αγκάλιαζες με πάθος στο κορμί μου. Τότε που κατάλαβα ότι όλα όσα αισθανόμουν δεν ήταν ενθουσιασμός. Ήταν η ζεστασιά σου μέσα στην καρδιά μου, ήταν το κορμί σου που γινόταν ένα με το δικό μου. Ήταν η απόλυτη ευτυχία, έτσι όπως λίγοι άνθρωποι στη γη έχουν την τύχη να τη ζουν. Και όταν είμαι μαζί σου, αισθάνομαι ότι ανήκω σε αυτούς τους λίγους. Με κάνεις να αισθάνομαι μοναδικός, σαν το ηλιοβασίλεμα που χαζεύαμε αγκαλιά στη βεράντα σου, όταν ερχόταν το ξημέρωμα και δεν νυστάζαμε, γιατί θέλαμε να ζήσουμε όλη τη στιγμή.

Σ΄αγαπώ γι' αυτό που είσαι, σε αγαπώ γι' αυτό που είμαι εγώ όταν είμαι μαζί σου, σ' αγαπώ γιατί μέσα από εσένα ανακάλυψα εμένα. Σ΄αγαπώ έτσι όπως είσαι............

Η ζωη εχει πικρη γευση

Το να γραφω αυτα που νιωθω ειναι για μενα ταξιδι..Το ταξιδι ομως της επιστροφης η μηπως της φυγης??? Τα συναισθηματα μου χανουν την εννοια τους οταν γινονται λεξεις... Η μεταφραση χανει. Και η αληθεια ειναι οτι ποτε δεν ημουν ιδιαιτερα καλος στα λογια,τωρα ομως περισσοτερο.. Απλα μεγαλωνουν οι αμφιβολιες μου,γεννιουνται νεα ερωτηματικα και δε θελω αλλα. Ηδη ειναι πολλα. Θελω καθαρα πραγματα. Ξεκαθαρα. Ποιος ειμαι? Ουτε εγω ξερω. Τι με χαλαει? Ουτε εγω ξερω.
Αληθεια,ποιος και τι ειμαι??? Που χαθηκε ο εαυτος μου και ποτε???Αυτες οι ψυχρες λεξεις δεν μπορουν ν'αποτυπωσουν το μεσα μου. Κι οσο δε μπορω να τα βγαλω σωστα απο μεσα μου τοσο πιο πολυ νιωθω να χανομαι. Ποτε θα μαθω να μην τρεχω μακρια??? Να μην υποτασσομαι??? Δεν ειμαι πια παιδι. Αλλα ακομη και να 'μαι θα πρεπει επιτελους να μαθω να παιζω και με αλλους. Αν και μονον αν εγω επιδιωκω αυτο που ειμαι.. Αλλα αληθεια πως γινεται να επιδιωκω κατι που σιχαινομαι τοσο πολυ??? Αυτο φοβαμαι. Και να μη χασω το μυαλο μου. Αλλα οσο παει ολο και χανομαι πιο πολυ. Μπορω να πω πως παραλογιζομαι. Ισως γι'αλλη μια φορα να φοβαμαι υπερβολικα. Γι'αλλη μια φορα ν'αφηνω τις σκεψεις μου να με καταβαλουν.
Ισως φταιω κι εγω που δεν ειδα τοτε την πλανη. Που μπορεσα να πιστεψω πως εχω κι εγω το δικαιωμα να κανω κατι τετοιο. Αλλα ηρθε η μοιρα και μου δειξε απλα τη θεση μου. Μια θεση που εγω ειχα ξεχασει. Το ειχα ξεχασει κι αυτο ηταν η τιμωρια μου. Ετσι κι αλλιως ομως δεν μου αντιστοιχει κατι περισσοτερο. Δεν μου αξιζει γιατι εγω ημουν αυτος που προτιμησα ν α κρυφτω και να κρυψω την αληθεια. Γιατι αρνηθηκα να την κοιταξω καταματα κι επειτα να την πω. Κι εχασα. Εκατσα να περιμενω αυτο που ηξερα πως θα ερχοτα,μα δε θελησα ποτε να το αντιμετωπισω ουσιαστικα. Δε θελησα να δω ποσο δειλος ημουν τελικα μπροστα στην αληθεια. Προτιμησα να ξεχαστω παρα να αναδιοργανωθω.

Τωρα τα πραγματα θα ηταν διαφορετικα. Τουλαχιστον δεν θα χα τετοιο βαρος πανω μου. Οχι,δεν ηθελα να το μοιρασω στα δυο..απλα να απαλυνω την "αμαρτια". Να ξερω πως θα ταν διπλα μου. Μακαρι να ηξερε την αληθεια,μακαρι...

Ναι! Η ζωη εχει πικρη γευση...Επρεπε να το ηξερα ως τωρα...

Η ζωη ειναι ολο επιλογες.

Η ζωη ειναι ολο επιλογες.
 
Δεν υπαρχει σωστο και λαθος φτανει να ξερεις οτι το παρελθον χτιζει το μελλον.
Μια σπιθα κανει φλογες και μια σταγονα βροχη.
Μια μονο επιλογη αλλαζει ολη την πορεια της ζωης μας.
Και σιγουρα δεν υπαρχει πεπρωμενο οσο εμεις παιρνουμε αποσπασματα απο το τραγουδι της ζωης.
Πεπρωμενο σημαινει απραξια στις αποφασεις.
Ο δρομος μου εισαι εσυ,σωστος η λαθος,πυρκαγια η πλημμυρα.
Εγω σε ψαχνω στα τραγουδια μου.
Σ'αυτα που βαζουμε στο δισκο της ζωης για να γινουμε σταρ της αγαπης.
Μαζι αλλα και χωρια θ'αγαπιομαστε για παντα......

...γινεται ν'αγαπας χωρις να εξαρτασαι ???...
...γινεται ν'αγαπας χωρις να τρεμεις να μη χασεις ???...
...γινεται ν'αγαπας χωρις να λαχταρας να σ'αγαπαει κι ο αλλος ???...

Ξέρεις γιατί σ'αγαπάω?

Ξέρεις γιατί σ'αγαπάω?
 

Για την καλοσύνη στα μάτια σου και τη ζεστασιά στη φωνή σου...
Για την ειλικρίνεια των λέξεών σου και τη σιωπή του χαμόγελού σου...
Για όλα εκείνα που ταιριάζουμε και για όλα αυτά που είμαστε διαφορετικοί...
Για την κατανόηση και την καρδιά σου...
Για την απλότητα του αγγίγματος σου και τη δύναμη της υπόσχεσής σου...
Για το χιούμορ και την αποφασιστικότητά σου...
Γιατί είσαι ο μοναδικός άνθρωπος σ'αυτόν τον κόσμο με τον οποίο θελω
να περάσω τη ζωή μου!!! τις λύπες μου, τις επιτυχίες μου και τα όνειρά μου!!!

Σ'αγαπώ για χίλιους άλλους λόγους!

Ο πιό σημαντικός όμως απ'όλους είναι γιατί: απλά γιατί είσαι ΕΣΥ!!!