μες το χρόνο λησμονιέται
ότι φεύγει δεν γυρνάει
χάνεται σε προσπερνάει.
Μια μικρή γραμμή στο δρόμο
σύνορό μας μες τον πόνο
της ζωής λαθρεπιβάτες
μες σε μάταιες αγάπες.
Στο γαλάζιο ταξιδεύεις
λόγια εφήμερα γυρεύεις
κι ο καθρέπτης σπάει πάλι
κι η αλήθεια σε ξεχνάει.
Μες το στόμα ξεχασμένο
ένα ονειρο χαμένο
μιά λεξούλα που δεν είπες
κι ένα θαύμα που δεν είδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου