Εδώ....

Είμαι εδώ, δεν έφυγα.

Η σιωπή μου δεν είναι διαμαρτυρία...δεν ζητάει την προσοχή σου...

Είναι απλά σιωπή...πονεμένη όμως όχι πικραμένη...

Προσπαθώ να σε βρω, πίσω από χιλιάδες μορφές που κρύβουν τη δικιά σου...

Μέσα σε σκοτεινές σκιές που ψιθυρίζουν το όνομα σου...

Σκαρφαλώνω στις πιο ψηλές κορυφές ... Εκεί που σ' έχω... εκεί που κάποτε σε έβαλα...

Εκεί που σε άφησα... εκεί που ανήκεις ... εκεί ψηλά...

Είμαι παντού...δεν με βλέπεις;

Είμαι εκείνη η σταγόνα της βροχής που κάθισε απαλά στο δέρμα σου...

Είμαι η ηλιαχτίδα που βγήκε ξαφνικά μια συννεφιασμένη μέρα σου...

Είμαι το χρώμα που σε ηρεμεί...ο ήχος που σε νανουρίζει...το όνειρο που σε κρύβει...είμαι παντού...

Είμαι εδώ...από μακριά σε λατρεύω.

Φοβάμαι να σε πλησιάσω...φοβάμαι μη σε χάσω...ξανά...

Μια φορά αρκούσε...

Τώρα θα σε κοιτώ από μακριά...μήπως έτσι σε κρατήσω...

Μήπως έτσι δεν παραμείνω μια ανάμνηση... ένας αντίλαλος, που κάτι σου θυμίζει...

Εδώ...από μακριά... λάτρης... σιωπηλός λάτρης... της ψυχής σου λάτρης.... δικός σου λάτρης...

Εδώ...σε προσέχω...σε προσμένω...από μακριά...

Εδώ...