Είμαι άδειος

Είμαι άδειος δεν ξέρω τι να γράψω.

Νιώθω τόσο χάλια.
Εσύ δεν είσαι κοντά μου
Και εγώ προσπαθώ να μαζέψω τα κομμάτια μου.
Πόσο ωραία περνάγαμε όταν ήμασταν μαζί.

Έψαχνα να βρω τον έρωτα και έχασα εσένα.
Τώρα μόνο κατάλαβα τι ήσουν για μένα.

Τώρα που σε έχασα και πρέπει να 
κάνω κάτι για να σε ξανακερδίσω.

Χθές συνειδοποίησα πόσο ακόμα Σ’ αγαπώ.
Πως δεν έπαψα ποτέ να Σ’ αγαπώ.
Εγώ ο χαζός που νόμιζα πως ποτέ δεν Σ’ αγάπησα.

Τι χαζός ήμουν .

Πως γίνεται να μη Σ’ αγάπησα ποτέ αφού
Εγώ πέθαινα για σένα.
Χρειαζόμουν το αγγιγμά σου.
Χρειαζόμουν το φιλί σου.
Χρειαζόμουν την αγκαλιά σου.
Τα χρειαζόμουν και εσύ μου τα έδινες ανοιχτόχερα.

Σ' αγαπούσα τώρα το ξέρω καλά.

Με πλήγωσες όταν μου είπες αντίο.

Ήξερα πως θα γίνει αυτό αλλά είδα κάτι 
στα μάτια σου που ποτέ δε θα το ξεχάσω.

Είδα λύπη και πόνο και όχι θυμό που περίμενα να δω.
Φεύγω μου είπες γυρεύω κάτι άλλο στη ζωή μου.
Φεύγω μακριά μου είπες από σένα γιατί ήταν λάθος.

Δεν θέλεις να με ξαναδείς ούτε και να θελήσω εγώ να σε δω.

Φοβήθηκα τον θυμό σου αλλά εσύ με άκουγες τόσο ύπουλα.

Δεν περίμενα αυτή την αντίδραση.
Έφυγα και προσπαθώ να σε ξεχάσω.

Ξέχασα τη ζωή μαζί σου.
Ξέχασα τα μάτια σου που όταν με 
κοιτούσες φαινόταν πόσο μ’ αγαπούσες.

Τώρα πονάω δεν μπορώ χωρίς εσένα.

Αγάπη μου τώρα κατάλαβα πόσο μαύρη είναι η ζωή μου χωρίς εσένα.

Θέλω να γυρίσεις πίσω αλλά φοβάμαι είναι πλέον αργά.

Σ’ αγαπάω πάντα σου το έλεγα και δεν θα πάψω να το λέω.

Προκόπης.