Ότι μου πεις μικρός καημός, ότι μου ψιθυρίσεις έρωτας..Είσαι εσύ.Είσαι η αγάπη π' ερωτοτροπεί με το καλοκαίρι..Τώρα είσαι εδώ..Που θα ' σαι αύριο, όταν τα φύλλα βάψουν πολύχρωμη την γη..Που θα ' σαι αύριο, όταν πέσουν χιόνια μέσα στην καρδι...ά μου,στ’ άγγιγμα του Χειμώνα.. Θυμήσου τη συμβουλή μου..Σκάλισε όσο μπορείς το άνεμο πιο δυνατά, γράφοντας τ' όνομά μου,δίπλα στο δικό σου και έλα ξανά να μ' ανταμώσεις..Όταν σκεφτείς τ' αδειανά μου χέρια που γέμιζαν με τα δικά σου.Όταν θα ' ναι μόνη η καρδιά σου κι οι λέξεις χτυπάνε στους τοίχους αντιλαλώντας στο κενό..Όταν σκιές θα στολίζουν τις γωνιές σου και βήματα θ' ακούγονται στο πάτωμα, να σου χορεύουν ρυθμικά..Κι έρχονται οι ερινύες πλημμυρίζοντας το χώρο φωνές, ψιθυρίσματα κι αγγίγματα ψυχής όταν σε πλαισιώνουν..Θα ' μαι κι εγώ εκεί κοντά, με μάτια ανοιχτά, κοιτάζοντάς σε στα τυφλά, μια λευκή σελίδα όλα γύρω μου, θα σου φωνάζω .. μα τίποτα δεν θα ‘χει πια ηχώ..
Ίσως να ξέχασα να μιλώ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου