Εγώ θέλω να κοιμάμαι δίπλα σου.

ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ.

Και να σου κάνω τα ψώνια σου, και να σου κουβαλάω τις σακούλες σου. Και να σου λέω πόσο πολύ μου αρέσει να είμαι μαζί σου. Και να θέλω να παίζουμε κρυφτό. Και να σου δίνω τα ρούχα μου. Και να σου λέω πόσο μ’ αρέσουν τα παπούτσια σου. Και να κάθομαι στις σκάλες ώσπου να κάνεις μπάνιο.

ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΤΡΙΒΩ ΤΟ ΣΒΕΡΚΟ ΣΟΥ.

Και να σου φιλάω τα πόδια σου. Και να σου κρατάω το χέρι σου. Και να βγαίνουμε για φαγητό, και να μη με νοιάζει που θα μου τρως το δικό μου. Και να σου δακτυλογραφώ την αλληλογραφία σου. Και να σου κουβαλάω τα ντοσιέ σου. Και να γελάω με την παράνοιά σου. Και να σου δίνω κασέτες που δε θα τις ακούς. Και να βλέπουμε καταπληκτικές ταινίες, και να βλέπουμε απαίσιες ταινίες. Και να μαλώνουμε για το ραδιόφωνο.

ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΒΓΑΖΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΟΤΑΝ ΚΟΙΜΑΣΑΙ.

Και να σηκώνομαι πρώτος για να σου φέρω καφέ και κουλούρια και γεμιστά κρουασάν. Και να πηγαίνουμε για καφέ στο Φλοράντ τα μεσάνυχτα. Και να σ’ αφήνω να μου κάνεις τράκα τσιγάρα. Και να μην καταφέρνω ποτέ να βρω ένα σπίρτο. Και να σου λέω τι είδα στην τηλεόραση χτες το βράδυ. Και να μη γελάω με τα αστεία σου.

ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΘΕΛΩ ΤΟ ΠΡΩΙ, αλλά να σ’ αφήνω να κοιμηθείς λίγο ακόμα. Και να φιλάω την πλάτη σου, και να χαϊδεύω το δέρμα σου. Και να σου λέω πόσο μα πόσο αγαπώ τα μαλλιά σου, τα μάτια σου, τα χείλη σου, το λαιμό σου, το στήθος σου. Και να κάθομαι στις σκάλες και να καπνίζω, ώσπου να γυρίσει σπίτι ο διπλανός σου. Και να κάθομαι στις σκάλες ώσπου να γυρίσεις σπίτι εσύ. Και να τρελαίνομαι όταν αργείς. Και να ξαφνιάζομαι όταν γυρίζεις νωρίτερα.

ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΧΑΡΙΖΩ ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΑ.

Και να πηγαίνω στο πάρτι σου και να χορεύω ώσπου να πέσω ξερός. Και να ‘μαι δυστυχισμένος όταν έχω άδικο. Και να ‘μαι ευτυχισμένος όταν με συγχωρείς. Και να χαζεύω τις φωτογραφίες σου. Και να παρακαλάω να σ’ ήξερα μια ζωή. Και ν’ ακούω τη φωνή σου στο αυτί μου. Και να νιώθω το δέρμα σου πάνω στο δέρμα μου. Και να τρομάζω όταν θυμώνεις. Και το ένα σου μάτι να κοκκινίζει και το άλλο γαλάζιο.

ΚΑΙ ΝΑ Σ’ ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ ΟΤΑΝ ΣΕ ΠΙΑΝΕΙ ΑΓΩΝΙΑ.

Και να σε κρατάω σφιχτά όταν πονάς. Και να σε θέλω όταν σε μυρίζω. Και να σε πληγώνω όταν σε αγγίζω. Και να κλαψουρίζω όταν είμαι πλάι σου, και να κλαψουρίζω όταν δεν είμαι. Και να κυλάει το σάλιο μου πάνω στο στήθος σου. Και να σε πλακώνω και να σε πνίγω τις νύχτες. Και να ξεπαγιάζω όταν μου παίρνεις τις κουβέρτες, και να ζεσταίνομαι όταν δε μου τις παίρνεις, Και να λιώνω όταν χαμογελάς και να διαλύομαι όταν γελάς.

ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΤΑΝ ΛΕΣ ΟΤΙ ΣΕ ΑΠΟΡΡΙΠΤΩ.

Και ν’ αναρωτιέμαι πώς σου πέρασε ποτέ απ’ το νου ότι εγώ θα μπορούσα ποτέ να σε απορρίψω. Και ν’ αναρωτιέμαι ποια είσαι, αλλά να σε δέχομαι έτσι όπως είσαι. Και να σου λέω για το μαγεμένο δάσος, τον άγγελο του δέντρου, το αγόρι που πέρασε πετώντας τον ωκεανό επειδή σ’ αγαπούσε. Και να σου γράφω ποιήματα, και να αναρωτιέμαι γιατί δε με πιστεύεις. Και να σ’ αγαπάω τόσο βαθιά που να μη μπορώ να το βάλω σε λόγια.

ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΑΡΩ ΕΝΑ ΓΑΤΑΚΙ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΖΗΛΕΥΩ, γιατί θα το προσέχεις περισσότερο από μένα. Και να μη σ’ αφήνω να σηκωθείς απ’ το κρεβάτι όταν πρέπει να φύγεις. Και να σου αγοράζω δώρα που εσύ δεν τα θέλεις, και πάλι να τα παίρνω πίσω. Και να σου λέω να παντρευτούμε, και συ να μου λες πάλι όχι. Αλλά εγώ να σ’ το λέω και να σ’ το ξαναλέω, γιατί όσο κι αν νομίζεις πως δεν το λέω σοβαρά, εγώ πάντα σοβαρά το έλεγα, από την πρώτη φορά που στο είπα.

ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΙΓΥΡΙΖΩ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗ ΝΙΩΘΩ ΑΔΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ.

Και να θέλω ό,τι θέλεις. Και να νομίζω πως χάνομαι, αλλά να ξέρω πως πλάι σου είμαι ασφαλής. Και να σου μιλάω για ό,τι χειρότερο έχω μέσα μου. Και να προσπαθώ να σου δίνω ό,τι καλύτερο έχω μέσα μου γιατί δεν σου αξίζει τίποτα λιγότερο. Και να σου λέω την αλήθεια, αν και κατά βάθος δε θέλω Και να προσπαθώ να είμαι ειλικρινής, γιατί ξέρω πως το προτιμάς.

ΚΑΙ ΝΑ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΟΛΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ και ωστόσο να περιμένω άλλα δέκα λεπτά πριν με πετάξεις έξω απ’ τη ζωή σου. Και να ξεχνάω ποιος είμαι. Και να κάνουμε έρωτα στις τρεις το πρωί. Και κάπως, με κάποιον τρόπο να σου εκφράζω έστω και λίγο τον ακάθεκτο, τον ακατάλυτο, τον ακατάσβεστο, το μεταρσιωτικό, τον ψυχαναληπτικό, τον άνευ όρων, τον τα πάντα πληρούντα, το δίχως τέλος και δίχως αρχή, Έρωτά μου για σένα.

Sarah Kane

Η πραγματική ομορφιά.

Θυμήσου..οτι η πραγματική ομορφιά βρίσκεται μέσα μας..
.
Στις όμορφες σκέψεις που συντηρούμε,στα φιλιά που κρύβουμε στο τσεπάκι της ψυχής μας,στα μισοτελειωμένα δειλινά-αυτά που αφουγκράζονται τους όρκους αγάπης που δίνεις-στα φλογερά μεσημέρια του Ιούλη,στα δάκρυα χαράς που χαιδεύουν τα μάγουλα σου και σε όλα εκείνα τα μικρά μουτζουρωμένα τετράδια που έχεις σαν φυλαχτό κάτω από το μαξιλάρι σου..
.
Η πραγματική ομορφιά είναι εκείνη της ψυχής.Που δεν φοβάται κανένα καθρέφτη.Δεν έχει ανάγκη την επιβεβαίωση των άλλων.Μα έχει ανάγκη το νερό της αγάπης.Για να θεριέψει.Να γίνει μεγάλη και τρανή.Να απλώσει τις ρίζες της παντού στον κόσμο.Και να σκορπίζει το μεθυσμένο άρωμα της...
.
Για πάντα..
.
Θυμήσου..η πραγματική ομορφιά βρίσκεται μέσα σε δυο μάτια.Κόβει βόλτες και περιμένει το σύνθημα.Για να ανοίξει τα πελώρια φτερά της και να πετάξει.Να κάνει εναν κύκλο και να κουρνιάσει στο βάθος της καρδιάς σου.Και να φτιάξει εκεί τη φωλιά της.
.
Για πάντα.
.
Η πραγματική ομορφιά,δεν έχει ανάγκη τα φτιαξίδια για να λάμψει.Δεν χρειάζεται κανένα κοκκινάδι.Τίποτα ψεύτικο δεν μπορεί να σταθεί επάνω της.
.
Μα έχει ανάγκη το πάθος.Τα χρώματα που θα γεμίσουν τον καμβά της.Λάμψη που σε τυφλώνει.Ήλιους ζεστούς που σε παίρνουν αγκαλιά.Και τα ξεχνάς όλα.Και χαμόγελα.Πολλά.Πλατιά.Αθώα..Που μαζεύονται ένα σωρό και γίνονται γέλια.
Τραγουδιστά Παιδικά.Αμέτρητα Που χοροπηδούν άτσαλα εδώ και εκεί..Και εσυ δεν έχεις άλλη επιλογή Παρά να τρέξεις ξοπίσω τους..Σαν μικρό παιδί..
.
Και αν ποτέ στο δρόμο σου βρεις ψυχές κατσούφικες,άσχημες..θυμήσου να τους χαρίσεις ενα πλατύ χαμόγελο.Να τους το φορέσεις.Και να το στερεώσεις με την αγάπη συνεργό.
.
Και τότε θα δεις....την πραγματική ομορφιά,να υποκλίνεται μπροστά σου...!!!!!

Προκόπης Προκοπίου
Reiki Master Practitioner/Teacher
Ενεργειακός & Εναλλακτικός Θεραπευτής
http://www.siatsoucyprus.com/

Θέλω να τα βγάλω από μέσα μου

Υπάρχουν φορές που θέλουμε να μιλήσουμε για πράγματα τα οποία έχουμε κρατήσει στο πίσω μέρος της καρδιάς μιας για λόγους συναισθηματικής επιφόρτισης … Εκεί στοιβάζονται όλα τα ανεκπλήρωτα όνειρα , παλιές αναμνήσεις , έρωτες και αδυναμίες που κάποτε μας ¨ράγισαν¨ ή απλά έμειναν στην μέση του πουθενά ..Πιστεύω πώς το να κλειδώνουμε μέσα μας έστω και βαθιά ορισμένα πράγματα δεν μας βοηθάνε … Αντιθέτως μας τρώνε σιγά σιγά και μας οδηγάνε σε μεγαλύτερο χάος και αδιέξοδο… 

Προσωπικά θέλω να τα βγάλω από μέσα μου … 
Το Που και το Πως είναι όμως το μέγα θέμα…!!!!!


http://www.siatsoucyprus.com/

Στο τέρμα της διαδρομής μου

Είπα να βγω μια βόλτα στο παρελθόν μου σήμερα, για να βρω τον ξεχασμένο μου εαυτό μήπως και γαληνέψει το μυαλό κι η ψυχή μου.Ξεκίνησα απ΄ την ανθισμένη μου αυλή γεμάτη από στερημένες παιδικές αναμνήσεις και γειτονιές που μύριζαν φρέσκο ψωμί.Περπάτησα σε σοκάκια στενά και δύσβατα γεμάτα ακυρωμένες εφηβικές επιθυμίες και μεγάλα γιατί.

Αντίκρισα πολλές φορές τη δυστυχία στο διάβα μου, αλλ΄ όμως είχα σύμμαχο τον ήλιο μέσα μου που με συνόδευε.Όπως κολυμπούσα στ΄ ανοιχτά και κινδύνευα, πιάστηκα απ΄ το σωσίβιο της αγάπης για να μην παρασυρθώ και βουλιάξω.Μέσα απ΄ την αγάπη γνώρισα τον έρωτα και κόλλησα μαζί τους.Κατάλαβα αμέσως πως έφτασα απέναντι στην παρθένα ακτή μου κι ένιωσα τη λύτρωση.

Στο τέρμα της διαδρομής μου κατάλαβα πως η ευτυχία ήταν μια βόλτα στη ζωή.
Κι όμως έχουμε ζήσει τόσα μαζί..!

Κι από μόνο του ένα ευχαριστώ δε φτάνει..!

http://www.siatsoucyprus.com/

Δεν χρωστάω τίποτε σε κανένα

Έχω μάθει να κάνω πάντα αυτό που αισθάνομαι γιατί η ζωή είναι πολύ μικρή για να την ζει κανείς με απωθημένα. Δεν έχω απωθημένα.

Ξέρω ποιος είμαι. Ξέρω τι θέλω. Δεν είμαι στο ψάξιμο. Δεν έχω ψευδαισθήσεις. Δεν κάνω συμβιβασμούς για τα θέλω μου. Παλεύω γι'αυτά.

Κάποιες στιγμές ένιωσα πως έχασα τον εαυτό μου,πως ξέφυγα από την πορεία μου. Επανήλθα. Πιο σταθερός από ποτέ, πιο συνειδητοποιημένος. 

Έχω κάνει τις επιλογές μου. Μέσα από αυτές ίσως να απογοήτευσα κάποιους ανθρώπους. Δεν θα απολογηθώ σε κανένα. Δεν χρωστάω τίποτε σε κανένα.

Ακούγεται εγωιστικό αλλά αυτό νιώθω. Λυπάμαι...

Λυπάμαι μα εγώ έχω μάθει να δίνω αξία στα πράγματα βασισμένος όχι μόνο στο τι αξίζουν αλλά και στο τι σημαίνουν. Λίγα είναι τα πράγματα που έχουν σημασία για μένα. Κανένα από αυτά δεν έχει υλική υπόσταση. Aυτά τα λίγα άυλα και πνευματικά λοιπόν, θα παλεύω πάντα μέχρι να τα αποκτήσω.

Κι άμα το πετύχω θα παλεύω για να τα κρατήσω...και σε όποιον αρέσει.

http://www.siatsoucyprus.com/

ΑΓΑΠΩ ΤΗΝ ΖΩΗ

ΑΓΑΠΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΑΓΑΠΩ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΕΜΑΘΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ....ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΜΟΥ ΕΜΑΘΑΝ ΠΩΣ Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΗ ΑΛΛΑ ΑΔΙΚΗ...ΠΟΝΑΣ , ΔΕΧΕΣΑΙ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ , ΚΛΑΙΣ ΓΕΛΑΣ...ΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΔΕΙΞΑΝ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΗΣ ΠΛΕΥΡΑ...

ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΠΩΣ...Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΟΥΣΙΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΟΥΤΟΣ,ΠΩΣ Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ Κ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΟΥΝ.

ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΑΝ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΑΝ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ..... !!!!!!!!

(Προκόπης)

http://www.siatsoucyprus.com/

Έχω το δικό μου μονοπάτι

Οι άνθρωποί μου, είναι της ψυχής μου οι δροσοσταλίδες. Άλλοι με βοήθησαν να βγάλω φτερά και να πετάξω, άλλοι μου έκοψαν αυτά τα φτερά και με άφησαν να πέσω απότομα στη γης.. Άλλοι φύσηξαν ούριους ανέμους στα πανιά μου κι άλλοι ρούφηξαν στα σπλάχνα τους τους αγέρηδες και μ'αφήσαν να επιπλέω πάνω στο κύμα της θαλάσσης μετέωρος.

Μα όλοι τους, το διάβα μου ανοίξαν, να περπατήσω πάνω στα χνάρια του κρυμμένου μου εαυτού, να τον ψάξω και τα σημάδια του ν'ακολουθήσω.

Η διαφορά έγκειται στο οτι εγώ επιλέγω την πραγματικότητα που μου ορίζει η φύση μου, ενω άλλοι επιλέγουν την πραγματικότητα που πλάστηκε απο τους ανθρώπους της ανάγκης.

Δεν ξέρω τι απο τα δύο είναι πιο ακριβές. Έτσι κι αλλιώς δε μ'ενδιαφέρει ν'ακολουθήσω χαραγμένους δρόμους.

Έχω το δικό μου μονοπάτι...Και δεν το εγκαταλείπω για κανέναν ...!!!!

(Προκόπης)

http://www.siatsoucyprus.com/