Σάββατο 8 Αυγούστου 2015

ΑΓΑΠΩ ΤΗΝ ΖΩΗ


ΑΓΑΠΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΑΓΑΠΩ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΕΜΑΘΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ....ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΜΟΥ ΕΜΑΘΑΝ ΠΩΣ Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΗ ΑΛΛΑ ΑΔΙΚΗ...ΠΟΝΑΣ , ΔΕΧΕΣΑΙ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ , ΚΛΑΙΣ ΓΕΛΑΣ...ΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΔΕΙΞΑΝ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΗΣ ΠΛΕΥΡΑ...

ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΠΩΣ...Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΟΥΣΙΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΟΥΤΟΣ,ΠΩΣ Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ Κ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΟΥΝ.


ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΑΝ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΑΝ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ..... !!!!!!!!

(Προκόπης)


Έχω το δικό μου μονοπάτι

Οι άνθρωποί μου, είναι της ψυχής μου οι δροσοσταλίδες. Άλλοι με βοήθησαν να βγάλω φτερά και να πετάξω, άλλοι μου έκοψαν αυτά τα φτερά και με άφησαν να πέσω απότομα στη γης.. Άλλοι φύσηξαν ούριους ανέμους στα πανιά μου κι άλλοι ρούφηξαν στα σπλάχνα τους τους αγέρηδες και μ'αφήσαν να επιπλέω πάνω στο κύμα της θαλάσσης μετέωρος.

Μα όλοι τους, το διάβα μου ανοίξαν, να περπατήσω πάνω στα χνάρια του κρυμμένου μου εαυτού, να τον ψάξω και τα σημάδια του ν'ακολουθήσω.
Η διαφορά έγκειται στο οτι εγώ επιλέγω την πραγματικότητα που μου ορίζει η φύση μου, ενω άλλοι επιλέγουν την πραγματικότητα που πλάστηκε απο τους ανθρώπους της ανάγκης.

Δεν ξέρω τι απο τα δύο είναι πιο ακριβές. Έτσι κι αλλιώς δε μ'ενδιαφέρει ν'ακολουθήσω χαραγμένους δρόμους.

Έχω το δικό μου μονοπάτι...Και δεν το εγκαταλείπω για κανέναν ...!!!!

(Προκόπης)

http://www.siatsoucyprus.com/

Είσαι ό,τι πράττεις.

Αν σταματούσατε επιτέλους να μιλάτε λες και ανήκετε στην “Αυλή του Βασιλιά” και στρέφατε επιτέλους το κεφάλι για να ενδιαφερθείτε για τον συνάνθρωπό σας, αν κόβατε το χάπι της καταραμένης της υπεροψίας , ίσως να καταφέρετε να αποτελέσετε το λιθαράκι του παιδικού σας ονείρου .....

Για Να αλλάξετε τον Κόσμο ολάκερο πρέπει πρώτα να Αλλάξεται τον κόσμο γύρω σας …

Το επάγγελμα, τα χρήματα, η κοινωνική ”κάστα” στην οποία τοποθετείτε τον εαυτό σας, ΔΕΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΣΑΣ.


Οι Πράξεις σας όμως το κάνουν …
Είσαι ό,τι πράττεις.
Και όχι ό,τι επαγγέλλεσαι …


Προβληματισμένος ....

http://www.siatsoucyprus.com/

Είναι ένα μικρό τίμημα

Τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν αν το θέλεις, σε οποιαδήποτε ηλικία. Όπως ξύπνησα σήμερα το πρωί, θαύμασα τη ζωή μου σήμερα. Εκεί που κάποτε ξυπνούσα με τρόμο στην σκέψη μιας καινούργιας μέρας, τώρα ξυπνάω με ενθουσιασμό να ξεκινήσει – ευγνώμων που κάνω αυτό που κάνω για να ζήσω. Είμαι τόσο χαρούμενος που έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω και αγωνίστηκα μέσα από τις δύσκολες στιγμές και τους φόβους και ευθυγράμμισα την ζωή μου με τα πράγματα που με κάνουν ευτυχισμένο. Όταν οι φίλοι με ρωτούν πως το έκανα, τους λέω, «Σκληρή δουλειά και επιμονή. Είναι ένα μικρό τίμημα που πρέπει να πληρώσεις για να αλλάξεις τη ζωή.»


http://www.siatsoucyprus.com/

ΚΑΙ ΝΑΙ ....ΘΑ ΖΗΣΩ

Κι αν επέλεξα τη μοναξιά ως την εφιαλτική μου πραγματικότητα, τώρα μπορώ να τη βγάλω από τη ζωή μου, έτσι απλά… απλά με το να μην επιλέγω να κρύβομαι από πίσω της.

Και ναι… θα ρισκάρω… και ναι… μπορεί να πληγωθώ… και ναι μπορεί να καταρρεύσω… και ΝΑΙ μπορεί να δουν όλοι ότι θα είμαι αδύναμος!

ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΝΩ ΔΕΚΑΡΑ ΠΙΑ.

Αφού το χειρότερο που μπορεί να συμβεί, είναι αυτό που επέβαλα στον εαυτό μου τόσα χρόνια !!!!

"Να επιλέγω να είμαι μόνος ώστε να μην καταλήξω να είμαι μόνος... "

Γιατι αυτό που φοβάσαι, αυτό ζεις.......

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΗΣΩ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΝΑΙ ....ΘΑ ΖΗΣΩ !!!!!


Θα συνεχίσω να Προσπαθώ

Κοίτα γύρω σου. Κανείς δε ξυπνάει. Όλοι συνεχίζουν ατάραχοι τον αιώνιο ύπνο τους. Κανείς δεν αλλάζει. Κανένας δεν θέλει να αλλάξει. Τους βολεύει ο γνώριμος, ταλαίπωρος, δυστυχισμένος, κακόμοιρος εαυτός τους. Και το μόνο που θέλουν είναι να συνεχίσουν να γκρινιάζουν επαναλαμβάνοντας ασταμάτητα τα ίδια και τα ίδια. Τι κούραση θεέ μου… Μα δε βλέπεις λοιπόν τη ματαιότητα; Πέρα από μια εγωιστική ψευτοικανοποίηση σε νοητικό επίπεδο κανείς δεν ενδιαφέρεται να ακούσει πραγματικά. Κανείς δε βελτιώνεται. Ούτε οι κοντινότεροι συγγενείς και φίλοι σου. Γιατί συνεχίζεις να σπαταλάς την ενέργειά σου; Γιατί συνεχίζεις ακούραστα να μιλάς αφού κανείς δε φαίνεται να αλλάζει; (Λόγια ενός Φίλου μου)

Έμεινα για αρκετή ώρα να στοχάζομαι σιωπηλά. Τη θλίψη στα μάτια μου γρήγορα αντικατέστησε μια φλόγα χαράς. Κι απάντησα....

Αν κάποιος ξεφύγει για λίγο απ’ τα δεσμά του ύπνου και δει κάτι αληθινό και όμορφο θέλει να το μεταβιβάσει στους συνοδοιπόρους του, από στοργή και συμπόνια. Θέλει να τους τραβήξει μαζί του. Θέλει να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να τους βοηθήσει να ξυπνήσουν, να υψωθούν και να υπερβούν τις βάσανά τους. Κι αν ακόμη κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά να τον ακούσει, κι αν ακόμη κανείς δε φαίνεται να αλλάζει, δεν πειράζει. Τον νοιάζει αλλά δε μπορεί να κάνει αλλιώς.

Θα ρωτούσες ποτέ ένα λουλούδι γιατί ανθίζει, γιατί μοσχοβολάει, γιατί δεν κρατάει το άρωμά του για τον εαυτό του ; Θα ρωτούσες ποτέ ένα μελωδικό πουλί γιατί δεν κουράζεται να τραγουδάει ασταμάτητα με το πιο γλυκό κελάηδημά του ;

Δε μπορώ να κάνω αλλιώς…Θα συνεχίσω να Προσπαθώ ....