Δε ζητησα ποτε τιποτα παρα μονο την αληθεια

Δε ζητησα ποτε τιποτα παρα μονο την αληθεια για να μην φτιαχνει ιστους αραχνης το μυαλο μου παντα πιστευα στο τελος σε καθε αρχη μα εσυ εστελνες ψυχη να με κρατησει με εκανες να χαμογελω και να ξεχναω ωσπου αρχησε να σε τρομαζει η φωνη μου δοκιμασα να γραψω μηπως καταλαβεις κατω απο τις λεξεις την απελπισια της φωνης μου ενα σαγαπω χαιδευει τα μαλλια μου απομειναρι μιας χαμενης τρυφεροτητας σαν σκια θα σε στιχιωνω μεσα απο παραθυρα κλειστα θα μπαινω γεφυρες παντα θα χτιζω, 

με μουσικη πουλιων θα γεμιζω τις σιωπες 

ενα ΣΑΓΑΠΩ πλημυριζει την ζωη μου παρτο 

για φυλαχτο στα ταξιδια σου ψυχη μου.....

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Μια λέξη
τόσες σκέψεις, τόσες αναμνήσεις
τόσες συγκινήσεις,
απ’ενα ταξίδι που ακόμα διαρκεί
με… τόσες στιγμές βιωμένες
κι ήταν πολλές οι ανηφοριές,
οι πτώσεις, τα σπρωξίματα
και πάλι ξανά ανηφοριές για να διαβώ..
Πολλές χαρές κι στιγμές ευτυχίας,
ποτάμι δάκρυα και πόνος
προσδοκίες, αυταπάτες και όνειρα
σε ένα ταξίδι ζωής που συνεχίζεται..

Ευχαριστώ
για τη ζωή που μου δόθηκε απλόχερα,
για την ζωή που πέρασε..
για τ’αντάμωμα με τους ανθρώπους
γιά όλο το φώς και το σκοτάδι,
για την αναμονή.. και την απόγνωση,
για την γλυκειά ελπίδα…
Για την δύναμη να περπατάμε
στα όμορφα μονοπάτια της ζωής..
να βλέπουμε, να νοιώθουμε την ουσία
και να χαιρόμαστε…
να αναπνέουμε ακόμα
στον καθαρό αέρα της ζωής:
την φιλία και την αγάπη..
και ν’αγγιζουμε την ευτυχία…

Ευχαριστώ ακόμα
για όλα εκείνα που αύριο θα ΄ρθουν.

Ευχαριστώ όλους εσάς
που είστε εδώ και… για μένα
για όλα αυτά που απλόχερα μου δίνετε,
για όλα αυτά που με αγάπη λέτε..
για όλα αυτά που μάθατε
για όλο Αυτό… που Είστε.

Ευχαριστώ..
δεν είναι μόνο μια λέξη
είναι ένα …Νόημα Ζωής!