Κυριακή 17 Απριλίου 2011

Μου αρκεί που με θέλεις σαν φίλο.

Δεν Μπορώ να σου δώσω λύσεις για όλα τα προβλήματα της ζωή σου. Ούτε έχω απαντήσεις για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου. Όμως μπορώ να σ’ ακούσω και να τα μοιραστώ μαζί σου. Δεν μπορώ ν’ αλλάξω το παρελθόν ή το μέλλον σου. Όμως όταν με χρειάζεσαι θα είμαι εκεί μαζί σου. Δεν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματα σου. Μόνο μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου να κρατηθείς και να μη πέσεις. Οι χαρές σου, οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες σου δεν είναι δικές μου. Όμως ειλικρινά απολαμβάνω να σε βλέπω ευτυχισμένη. Δεν κρίνω τις αποφάσεις που παίρνεις στη ζωή σου. Αρκούμαι να σε στηρίξω, να σου δώσω κουράγιο και να σε βοηθήσω αν μου το ζητήσεις. Δεν μπορώ να σε περιορίσω μέσα σε όρια αυτά που πρέπει να πραγματοποιήσεις, όμως θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις. Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου όταν κάποιες θλίψεις σου σκίζουν την καρδιά, όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου και να μαζέψω τα κομμάτια για να τη φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.Δεν μπορώ να σου πω ποια είσαι ούτε ποια πρέπει να γίνεις. Μόνο μπορώ να σ΄ αγαπώ όπως είσαι και να είμαι φίλος σου. Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν τους φίλους μου και τις φίλες μου, δεν ήσουν πάνω ή κάτω ή στη μέση. Δεν ήσουν πρώτος ούτε τελευταίος στη λίστα. Δεν ήσουν το νούμερο ένα, ούτε το τελευταίο. Να κοιμάσαι ευτυχισμένη. Να εκπέμπεις αγάπη. Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί. Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις μας.Να αρπάζουμε τις ευκαιρίες.Να ακούμε την καρδιά μας. Να εκτιμούμε τη ζωή. Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι ο πρώτος ο δεύτερος ή ο τρίτος στη λίστα σου.Μου αρκεί που με θέλεις σαν φίλο. 

Ευχαριστώ που είμαι.

Kρύβομαι από τον εαυτό μου

Μερικές φορές νιώθω τόσο αδύναμος να αντιμετωπίσω καταστάσεις που θυμώνω με τον εαυτό μου..άλλα μου λέει η λογική και άλλα η καρδιά.. δεν μπόρεσα ποτέ να τα κάνω συμβαδίσουν αυτά τα δυο.. κρύβομαι από τον εαυτό μου ..αντιστέκομαι και λέω θα νικήσω..μάταια.. πάντα υποκύπτω.. ένα μήνυμα..μια κλήση μόνο για ν'ακούσω την φωνή σου κι ας γίνω κουρέλι μετά.. κι εσύ εκεί..κολλημένη στην σιωπή σου..μια σιωπή που μου παγώνει το αίμα..λέω πως δεν σε νοιάζει μα μέσα μου σιγοκαίει μια ελπίδα..η ελπίδα πως δεν είσαι αυτό που δείχνεις , πως για κάποιον λόγο συμπεριφέρεσαι έτσι.. δεν μπορεί να έκανα τόσο μεγάλο λάθος..ελπίδες..ελπίδες..ελπίδες..ξέρω πως είναι ψεύτικες..μα με κρατάνε στα πόδια μου.. ξέρω πως δεν μπαίνεις ποτέ να διαβάσεις εδώ..φοβάσαι τις αλήθειες μου..κι όμως γράφω για σένα..το κάνω για μένα.. γιατί νιώθω την ανάγκη να τα πω κάπου..θέλω ν'ακούσω μια λέξη..πως με καταλαβαίνει κάποιος..πως νιώθει την απελπισία μου.. κι ας μην με ξέρει..να νιώσω πως δεν είμαι μόνος.. ξέρω τα πρέπει..μα συγχωρεσε με που νιώθω τα θέλω.. .. Έχω χαθεί κάπου ανάμεσα στα θέλω και στα πρέπει και σ'όλα αυτά που ο φόβος δεν σου επιτρέπει.. μα πάνω απ'όλα θέλω να πω μια συγνώμη στον εαυτό μου..που τον εξευτελίζω για σένα..που σε αφήνω να με πληγωνεις.. ...

Ένα χαμόγελο δεν στοιχίζει

Ένα χαμόγελο δεν στοιχίζει τίποτα και κάνει πολλά. Πλουτίζει εκείνον που το δέχεται χωρίς να φτωχαίνει εκείνον που το δίνει. Δεν διαρκεί παρά μονάχα μια στιγμή αλλά η ανάμνηση του είναι πολλές φορές αιώνια. Κανένας δεν είναι τόσο πλούσιος για να μην το έχει ανάγκη και κανένας τόσο φτωχός για να μην το αξίζει. Δημιουργεί την ευτυχία στο σπίτι. Ένα χαμόγελο αναπαύει τον κουρασμένο, δίνει θάρρος στον απογοητευμένο, παρηγορεί μέσα στην λύπη και είναι αντίθετο σε κάθε θλίψη. Και όμως δεν δανείζεται δεν αγοράζεται δεν κλέβεται γιατί είναι κάτι που έχει αξία μονάχα την στιγμή που δίνεται. Και αν καμιά φορά συναντήσετε κάποιο πρόσωπο που δεν σας δίνει το χαμόγελο που αξίζετε, τότε σταθείτε γενναιόδωροι και δώστε του το δικό σας. Γιατί κάνεις δεν έχει τόσο ανάγκη από το χαμόγελο όσο εκείνος που δεν μπορεί να το δώσει στους άλλους.

Η καρδιά μας θα αισθάνεται αγαλλίαση

Την συμπεριφορά που θέλεις για τον εαυτό σου, να δείχνεις κι εσύ στους άλλους.... Σκόρπιζε γύρω σου την καλοσύνη που θέλεις να σου δείχνουν οι γύρω σου. Στη χαρά τους πρόσθεσε τη χαρά σου. Στη λύπη τους τη λύπη σου. Ελάφρυνε τον πόνο τους με τη συμπάθειά σου. Στην αρρώστια τους ή στη μοναξιά τους, χάρισέ τους αδελφικά τη συντροφιά σου.Έτσι, όταν αυτό που θέλεις για τον εαυτό σου, το κάνεις μέτρο δικής σου προσφοράς στους γύρω σου, θα αισθάνονται τη ζεστασιά της αγάπης σου και θ’ ανακουφίζονται.Μα την μεγαλύτερη αμοιβή μιας τέτοιας συμπεριφοράς θα την νοιώσουμε όταν ελευθερωμένη η ψυχή μας από το καβούκι του ατομισμού –την αρρωστημένη αποκλειστική αγάπη στον εαυτό μας- θα πλημμυρίζει από χαρά και ευφροσύνη. Η καρδιά μας θα αισθάνεται αγαλλίαση.... που χαρίζει η προσπάθεια κι ο αγώνας μας να μοιάσουμε στον Θεό Πατέρα, που είναι γεμάτος αγάπη και ευσπλαχνία για όλους τους ανθρώπους.....

Aνάσα μου να περιμένω Εσένα!

Γλυκά Όνειρα γράφτηκαν για έρωτες κι αγάπες πολλά λένε για αναμνήσεις, πόνο κι αυταπάτες..Τι να πω εγώ, τι να σου απαντήσω, που όταν γράφω στέκεσαι μπροστά μου σ' αντικρίζω..Να σου πω τα ίδια που λένε κι όλοι άλλοι λουλούδι μου, φεγγάρι μου, και της καρδιάς αγκάθι; Όχι, για μένα είσαι μοναδική κι οι στίχοι ξεχωρίζουν ακόμη και στ' όνειρο σε νιώθω, σε αγγίζω..Όσο κι αν προσπαθώ να σε βγάλω απ' την ζωή μου είναι σαν να μου ζητάς, μείνε κι άλλο εδώ μαζί μου...Καρδιοχτύπι λυπημένο, σαν πουλάκι λαβωμένο η αγάπη μου για σένα, μάτια μου αγαπημένα..Τέλειωσε τ' όνειρο, δεν τέλειωσα για σένα... θα 'μαι εδώ ...Aνάσα μου να περιμένω Εσένα!

Χθες βράδυ ήρθε στο όνειρο

Χθες βράδυ ήρθε στο όνειρο, μια κυρά με λευκό πέπλο...μου ψιθύρισε, πως θα ρθεις την νύχτα που όλα τα ολόγιομα φεγγάρια θα ενωθούν...όταν τα αστέρια σαν βροχή θα πέσουν στην γη...όταν ο ήλιος θα κεντήσει στην καρδιά μου, το όνειρο...όρκο, μου είπε να κάνω πως θα σε περιμένω...κι εγώ υποσχέθηκα, πως τις νύχτες ξάγρυπνος θα μένω, μέχρι να δω τα φεγγάρια ολόγιομα, μέχρι να δω τ' αστέρια να πέφτουν στη γη, μέχρι να νιώσω τον ήλιο να κεντά και να πυρώνει την καρδιά μου, μέχρι να ακούσω τα βήματά σου....