Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Όνειρα ξενιτεμένα...


Δεν θα χαθώ, θα σου μιλώ,
Μέσα από τις ώρες της σιωπής,
μέσα από την θλίψη της ψυχής
μέσα από όνειρα θολά
από χάδια πια παλιά ...

Ποτέ δεν θα χαθούμε,
σε στιγμές του παρελθόντος θα ζούμε.
Στιγμές που το χάδι γινόταν φωτιά
και στο σώμα μας κυλούσε, έκαιγε,
μας έπαιρνε μακριά.
Σε μονοπάτια που μόνο ο έρωτας γνωρίζει
και με αγάπη τις ψυχές γεμίζει.
Σε βράδια που τα κορμιά μας ήταν ένα
και τα φιλιά μας παθιασμένα.
Σε νύχτες που η ανάσα μας ακουγότανε βαριά
και η αγκαλιά σου με έστελνε μίλια μακριά.
Σε χίλιες στιγμές θα ζω,
από αυτές θα σου μιλώ ...
Από τα χάδια τα φθαρμένα,
από όνειρα πια ξενιτεμένα.