Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Ξέρεις , πόσο δύσκολο είναι

Ξέρεις , πόσο δύσκολο είναι τώρα που δεν σε κρατώ ; Ξέρεις , πόσο δύσκολο είναι να σε έχω μέσα μου και να μη σε έχω δίπλα μου ; Ξέρεις , πόσο δύσκολο είναι σχεδόν ένα χρόνο να προσπαθώ να σε ξεριζώσω από μέσα μου και να πονάω που το κάνω κι εσύ να έρχεσαι έτσι ξαφνικά κι απρόσκλητα όπως πάντα και να μου λές με τον τρόπο σου πως είσαι ακόμη εδώ ... ; 

Ξέρεις , πόσο δύσκολο είναι ένα χρόνο να με κρατάει στη ζωή μια ελπίδα κι εσύ να μου λές πως δεν ελπίζω ;;; Απόψε , θέλω να σου πώ όλη μου την αλήθεια ... Μα , δεν θα το κάνω ... Όχι , απόψε ... 

Θα το κάνω την επόμενη φορά που θα νοιώσω πως θέλω να γράψω ... να αδειάσω ... και θα είναι εκείνη η τελευταία μου ... Θα είναι η τελευταία φορά που θα αδειάσω γιατί δεν είναι δίκαιο να ξέρεις και να μη ξέρω ...

Γιατί , πονάει η αλήθεια για να την πώ τόσο εύκολα ... πονάει όπως και τούτος ο χρόνος μακριά σου ...

Προκόπης...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου