Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Ήρθα σαν ξένος στη ζωή...

Τρέμω με την ιδέα ότι δεν θα σε ξαναδώ.
Τα δικά σου βήματα ακολουθώ, αργά... με κόπο ... Είναι τόσο μεγάλα που δεν μπορώ να σε φτάσω, αλλά παλεύω. Είσαι τόσο ψηλά ...φοβάμαι ότι δεν θα σε συναντήσω. Εμπόδια παντού, μα σε βλέπω ...μια σκιά μπροστά μου, πάντα μπροστά μου, πάντα εκεί.

Τρέμω με την ιδέα ότι θα σε χάσω.
Ότι κάποια μέρα θα ανοίξω τα μάτια και δεν θα γνωρίζω ούτε το όνομα σου. Το τόσο γλυκό, μαγικό, μελωδικό όνομα σου. Αυτό τα όνομα που έκανα επικεφαλίδα της ιστορίας μου, που έγινε σύνθημα του καημού μου ...ένα όνομα στα χείλι μου, πάντα εκεί.

Τρέμω με την ιδέα ότι με ξέχασες.
Ότι δεν υπάρχω πια για σένα. Ούτε πίσω σου, ούτε μπροστά ...πουθενά. Κάποιες φορές γονατίζω από τον πόνο ...ένας πυρετός μουδιάζει το σώμα μου ...και ξαφνικά φυσάει ένας άνεμος που με σώζει ...ίσως ο δικός σου άνεμος ...ο ήχος του μοιάζει με την δικιά σου φωνή, και το άρωμα σου τον συνοδεύει ...πάντα γλυκός, πάντα δυνατός.

Τρέμω με την ιδέα ότι δεν θα σε ξαναδώ ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου